ΠΟΙΟΣ πονάει περισσότερο ???????????????
"Είναι κάτι άνθρωποι, που οι μέρες τους έρχονται και φεύγουν, χωρίς ν' αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι. Μια μυρωδιά. Έναν ήχο. Είναι κάτι άνθρωποι σαν τα έπιπλα που τα σκεπάζουν οι νοικοκυραίοι μ' άσπρα σεντόνια, λίγο πριν εγκαταλείψουν το σπιτικό. Ψέματα;"
"Ό,τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω.."
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
χωρίς ...
άμα χάσεις αυτό που αγαπάς,
φτάνει και μόνο που είσαι ακόμα ζωντανός...
που συνεχίζεις να αναπνέεις...
για να μπορείς να το θυμάσαι.
η ζωή συνεχίζεται...
Σάββατο 14 Αυγούστου 2010
η φωτΟγραφία είναι από εκείνη την μέρα ...
-θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου?
-Ναι ! Παντού θα σε ακολουθούσα .
ΓΙΑ ΣΕΝΑΑΑΑΑΑΑΑ
*θέλω μια νύχτα να χορέψω μαζί σου κάτω από τ ‘αστέρια
& να ακούμε το αγαπημένο μας τραγούδι στις ακτές μιας θάλασσας.
Να κοιτάξουμε τα αστέρια.
Ξέρεις πως και τα αστέρια πεθαίνουν ???
Να με φιλήσεις στα μάτια και να μάθω τον κόσμο μαζί σου.
Σταματά η καρδιά μου όταν λες όσα νιώθεις.
Να κολυμπήσουμε μαζί . (στα ρηχά & στα βαθιά)
κολυμπάω και, ναι ρε, φοβάμαι
και ας γίνονται θάλασσες από δάκρυα καμιά φορά…
εγώ είμαι εδώ/να αντέχω/να υπομένω
&
Everthing is blue !!
**δεν ξέρω για το αύριο αλλά σήμερα 14/8/10 είμαι τόσοοοοοο ευτυχισμένη …
Τώρα θυμήθηκα πως κάποιος μου είπε πως τα αισθήματα δεν λέγονται και κυρίως δεν γράφονται …. Χαχα … κοίτα παραπάνω ΟΛΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ & να ξέρεις ΟΛΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ.
(άλλο αν είσαι δειλός….)
Τρίτη 10 Αυγούστου 2010
Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010
Είχα ανάγκη σήμερα το βράδυ μιαν αγκαλιά σου...
Χωρις λόγια, υποσχέσεις...χωρίς τίποτα.
Να σουν κοντά μου και έστω 2 λεπτά να κολλούσα πάνω σου...
Να μ'έπαιρνες στην αγκαλιά σου όπως εκείνα τα κρύα βράδυα του χειμώνα .
Εκείνα τα λαχταριστά βράδυα που τα περιμένω πως και πως.
Τι δύσκολο είναι όμως να πνίγεις τα θέλω σου...
Και να ήμουν βέβαιη πως δεν ήθελες; Απλά δε γίνεται...
Δε γίνεται αγάπη μου ούτε ν' ακούσω τη φωνή σου...
Δεν είσαι ποτέ μόνος..
_στοχασμοί αγάπης
Η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ από φυσικό θάνατο..Πεθαίνει από παραμέληση ή εγκατάληψη. Πεθαίνεi από τύφλωση και αδιαφορία και επειδή θεωρείται δεδομένη..
Τα πράγματα που παραμελούμε είναι συχνά πιο μοιραία απ'τα σφάλματα που διαπράττουμε..
_Στοχασμοί για την αγάπη_
*γι αυτό .... ας εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε γιατί μόλις φύγει> θα το αναζητάμε !
Τρελαίνομαι ...
Tρελαίνομαι να σε ακούω να γελάς, να κλαίς, να μιλάς, να σε βλέπω να κοιτάς, να αισθάνεσαι, να σκέφτεσαι, να στεναχωριέσαι και να σε χαρούμενος.
Τρελαίνομαι για τις αγκαλιές σου και τα τσιμπήματα σου, τις φωνές σου και τα παράπονα σου.
Τρελαίνομαι που σε εκτιμώ όταν είσαι μακριά μου και αδιαφορώ όταν είσαι εδώ κοντά μου.
Τρελαίνομαι…!
-Το τετράδιο της Αλκιόνης-
- Χρειάστηκαν τόσα χρόνια να περπατήσω στη βροχή για να καταλάβω επιτέλους, πως παντα πίσω από τα μαύρα σύννεφα, κρύβεται ένας ήλιος λαμπερός...
- Σε νοσταλγώ..Μου'ρχεται πότε πότε το άρωμα της ψυχής σου και νομίζω πως έφτασε η άνοιξη...
- Δεν είναι πια η ζωή μου μια πορεία προς την έρημο..Ξαφνικά η έρημος γέμισε κόκκινα τριαντάφυλλα..Ξαφνικά οι μέρες μου γέμισαν ήλιο...Ξαφνικά οι νύχτες μου γέμισαν δίδυμα φεγγάρια..Για κοίτα φίλε μου πως αλλάζει ο τροχός...
- Μπορεί να είναι άδεια τα σακια των ονείρων μου..όμως εγώ τα χρειάζομαι...έστω και φουσκωμένα με αέρα εγώ τα χρειάζομαι...
- Τι ψάχνω;...Στην ουσία τίποτα.Φουμάρω...Ισως ίσως ψάχνω κάποιον να βάλλει λίγη μουσική στα βήματά μου..κάποιον να με κάνει να μ'αρέσω όταν κόλώνω...
- Δεν έχω τόση ανάγκη να σε βλέπω...προτιμώ να σε ονειρεύομαι...
- Βρε πότε θα μάθεις να περπατάς στις ανθρώπινες ψυχές χωρίς να τις ματώνεις;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)