Νύχτες πανσέληνες, απέριττες, ατόφιες, νύχτες καλοκαιριού…
Πολλές οι φορές που προσπάθησα να γράψω...λίγες αυτές που τα κατάφερα.
Μπορεί να ήταν η μικρή ηλικεία,μπορεί η ανωριμότητα της ...μπορεί εγω η ίδια.
Τελευταία στο μυαλό μου επικρατεί μια αναρχία σκέψεων και οι λέξεις μοιάζουν με παιδιά που δε μπορείς να τα μαζέψεις από το κυνηγητό που παίζουν .
Πώς μπορώ να κρατήσω τόσες σκέψεις και τόσες αναμνήσεις στο μυαλό μου;
Ήρθε η ώρα να ερευνήσω τις σκέψεις μου,να τις αποτυπώσω σε χαρτί και ύστερα να τις πληκτρολογήσω. Ήρθε η ώρα πιστευω...είναι κ η καταλληλότερη στιγμή της ζωής μου...
Ύστερα από έναν μεγάλο αγώνα πρέπει να καταγράφονται τα υπέρ κ τα κατά,τα σωστά και τα λάθη...αυτά που στο τέλος έμειναν ή αυτά που χάθηκαν.Μπορεί να είμαι ένας άνθρωπος της σιωπής αλλά σημασία έχουν αυτά που νιώθει κανείς στη σιωπή του...
Είμαι η Έλενα και γουστάρω τρομερά που γραφω ... λευκό μου γιασεμί !!!
( http://www.youtube.com/watch?v=PGOc49vL5g8 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου