αγαπημένο απόσπασμα απο τη Μαρία - Νεφέλη του Ελύτη

Μ.Ν.:  "Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου ΄λεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα - πως να το πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα - κει που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω". Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα κι άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν - ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή. Αλλά φαίνεται, το παράκανα. Επειδή - δεν ξέρω - κάτι παράξενο έγινε στο τέλος. Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος. Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή. Και τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει..."

(Απόσπασμα από τη Μαρία-Νεφέλη του Οδυσσέα Ελύτη που ακούγεται στη συλλογή Ανυπεράσπιστοι Έρωτες με τις φωνές της Τάνιας Τσανακλίδου και του Γιάννη Μπέζου)