"Είναι κάτι άνθρωποι, που οι μέρες τους έρχονται και φεύγουν, χωρίς ν' αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι. Μια μυρωδιά. Έναν ήχο. Είναι κάτι άνθρωποι σαν τα έπιπλα που τα σκεπάζουν οι νοικοκυραίοι μ' άσπρα σεντόνια, λίγο πριν εγκαταλείψουν το σπιτικό. Ψέματα;"
"Ό,τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω.."
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΠΛΑΝΑΤΑΙ Σ'ΕΝΑΝ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ.................
(Κοινώς....ζεις στην κοσμάρα σου. Δηλαδή,μέσα στο ψέμα.
Προτιμώ το ψέμα από την αποστειρωμένη ειλικρίνεια.Αλλά το ψέμα με φτερά. Όχι με τρίχες κάμπιας.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου