"Είναι κάτι άνθρωποι, που οι μέρες τους έρχονται και φεύγουν, χωρίς ν' αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι. Μια μυρωδιά. Έναν ήχο. Είναι κάτι άνθρωποι σαν τα έπιπλα που τα σκεπάζουν οι νοικοκυραίοι μ' άσπρα σεντόνια, λίγο πριν εγκαταλείψουν το σπιτικό. Ψέματα;"
"Ό,τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω.."
Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011
Θυμάσαι;
Πόσο σου άρεσε να με ακούς να πονάω ;
Και από τότε άρχισες να με πληγώνεις συχνότερα, για να με νιώθεις περισσότερο, υποθέτω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου