"Είναι κάτι άνθρωποι, που οι μέρες τους έρχονται και φεύγουν, χωρίς ν' αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι. Μια μυρωδιά. Έναν ήχο. Είναι κάτι άνθρωποι σαν τα έπιπλα που τα σκεπάζουν οι νοικοκυραίοι μ' άσπρα σεντόνια, λίγο πριν εγκαταλείψουν το σπιτικό. Ψέματα;"
"Ό,τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω.."
Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011
Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε
στη μοιρα πιστευω... για μενα, για σενα, για ολους μας. ο,τι ψαχνουμε θα το βρουμε και ο,τι εχουμε χασει θα το ξανασυναντησουμε διχως τιποτα να κανω ή να πεις.. οπως λες και συ/κοτσιρας.....
το πιστευω...
ΑπάντησηΔιαγραφήτί πιστεύεις ακριβώς ?
ΑπάντησηΔιαγραφήπως εγώ θα τον βρω ... ή εσύ ?
στη μοιρα πιστευω... για μενα, για σενα, για ολους μας. ο,τι ψαχνουμε θα το βρουμε και ο,τι εχουμε χασει θα το ξανασυναντησουμε διχως τιποτα να κανω ή να πεις.. οπως λες και συ/κοτσιρας.....
ΑπάντησηΔιαγραφή=]
εγώ στην μοίρα δεν πιστεύω ...
ΑπάντησηΔιαγραφήστους ανθρώπους πιστεύω & στα αισθήματα τους!αυτά τους οδηγούν!
* και την γνωμη σου δεν πρεπει να την λες "ανωνυμα" /
καλη σου μέρα & ευχαριστω που περασες !!
η μοιρα δεν ειναι κατι διαφορετικο μην νομιζεις... καθοδηγουμενη ειναι απ' τις πραξεις, τα αισθηματα μας, τις σκεψεις μας απ' ολα μας =]
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο για την ανωνυμια, τυχαια σε βρηκα πριν λιγες μερες σε διαβασα μ αρεσε ο τροπος σου και ειπα να σχολιασω..
χριστινα! καλημερα και σε σενα!