ΠΑΠΑΔΑΚΗ γτ οι μεγαλες αγαπες δεν κρυβονται

-Μ αγαπάει μικρή μου μαργαρίτα;

-..Συγγνώμη.Δεν ξέρω..Τα πέταλά μου δεν μπορούν να προσδιορίσουν τα συναισθήματα ενός αγγέλου που είναι κρυμμένος πίσω από ένα σύννεφο..

-Κρίμα..και ήθελα τόσο πολύ να μάθω..Δεν θέλω  να ζω άλλο με ψευδαισθήσεις..

-Η καρδιά σου τι σου λέει;

-Δεν είμαι εγώ για ν ακούω την καρδιά μου μικρή μου..Τα βλέπει όλα θολά και αλλοιωμένα..Έτσι όπως θέλει αυτή..

-Κι αν αυτά που σου λέει είναι σωστά;Κι αν αυτή τελικά βλέπει πιο καλά απο τις άλλες καρδιές απλά εσύ δεν το ξέρεις;

-Μ έχει προδώσει πολλές φορές...Τα βλέπει όλα ουτοπικά..ιδανικά..

Βλέπει παντού ανθρώπους καλούς,ετοιμους να σ αγαπήσουν κ να τους αγαπήσεις..να τους εμπιστευτείς τα πάντα..Να τους δώσεις εν τέλη ότι πιο πολύτιμο έχεις...την ψυχή σου!

-Αυτό έκανες κι εσύ;Του έδωσες την ψυχή σου;

-..Ναι....αλλά δεν το μετανιώνω..ή τουλάχιστον η  καρδιά μου δεν το μετανιώνει...όπως πάντα..

-Νομίζω πως δεν έχεις καταλάβει κάτι..Η καρδιά σου είσαι εσύ..το σώμα σου..η ψυχή σου..τα συναισθήματά σου..Δεν είστε δύο ξεχωριστές οντότητες αλλά μια..Μην κατηγορείς την καρδιά σου..Είναι ότι πιο πολύτιμο έχεις..Για να του χαρίσεις έτσι απλόχερα την ψυχή σου σημαίνει πως πίστευες πως θα ήταν ασφαλής μαζί του,έτσι;Κ απ την στιγμή που του χάρισες την ψυχή σου του χάρισες μαζί και όλη σου την ύπαρξη..Πρέπει να τον αγαπούσες πολύ..Έπρεπε όμως να ήσουν σίγουρη όταν του πρόσφερες κάτι τόσο πολύτιμο..Ήσουν μικρό ουράνιο τόξο;

-Νομίζω χρησιμοποιείς λάθος χρόνο μαργαριταρένια μου.Ναι,τον αγαπούσα.Όμως και τώρα τον αγαπάω..και πάντα θα τον αγαπάω..ΑΚΟΥΣ; Μιλάει η καρδιά μου τώρα.Δηλαδή εγώ.Εγώ είμαι η καρδιά μου.Εγώ νιώθω,εγώ αγαπώ,εγώ συγχορώ,εγώ υπομένω,εγώ ζηλεύω,εγώ θα είμαι πάντα υπόδουλη των συναισθημάτων μου.Έχεις δίκιο...

Όχι,δεν ήμουν για τίποτα σίγουρη όταν του χάρισα την ψυχή μου.Το μόνο που ήξερα ήταν ότι τον αγαπώ..Κι αυτό μου έφτανε..

Όμως ακόμα πιστεύω πως η ψυχή μου είναι ασφαλής μαζί του.

Όχι,δεν την έχει πετάξει στον δρόμο..Το ξέρω..Απλά το ξέρω..Το βλέπω με τα μάτια της καρδιάς..

-Αυτή δεν έλεγες πως σε πρόδωσε;

-Ναι με πρόδωσε.

Όμως τώρα είναι αλλιώς..

Τώρα έχει καθαρίσει λιγάκι το βλέμμα της..

Έχει αρχίσει και ξεχωρίζει το αληθινό απ το ψεύτικο..

Αρκεί να μην αποδειχτεί πως κι αυτό τελικά ήταν μια πλάνη...

-Και να αποδειχτεί εσύ μην το βάλεις κάτω...Προχώρα..Πάλεψε...Βρες τον εαυτό σου..

Καθάρισε το βλέμμα της καρδιάς σου,όμως άσε και κανά δυό σκουπιδάκια..

Μερικές φορές η πλάνη είναι ότι ακριβώς χρειαζόμαστε μπροστά σ αυτό που δεν θέλουμε να δούμε..

-Το ερώτημα όμως παραμένει..Μ αγαπάει άραγε;Μ αγάπησε ποτέ όσο τον αγάπησα εγώ;

-Σου είπα..Δεν ξέρω..Όμως και να ήξερα δεν θα σου έλεγα..Είναι κάποια πράγματα που απλά πρέπει να τα καταλάβουμε μόνοι μας..Εν τέλη,έχει τόσο μεγάλη σημασία αν σ αγαπάει;Αν τον αγαπάς τόσο πολύ όσο λες,η αγάπη σου θα φτάνει και για τους δυό σας...

-Ίσως....Ίσως δεν θέλω να μάθω και την απάντηση..Φοβάμαι...Ας αφήσω για λίγο ακόμα την καρδιά μου να ζει στις ψευδαισθήσεις...Και θα τον αγαπάω..όπως με συμβούλευσες..θα τον αγαπάω και για τους δυό μας...

-Πρόσεχε μόνο μην χάσεις την αγάπη στον εαυτό σου ουράνιο τόξο μου..

Πρόσεχε...