"ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ"
...Έτσι ζω ...
προκαταβολικά το παρελθόν
και με δυο γυμνά καλώδια
γυμνά χέριαααα
αγκαλιάζω τα ψηλά σου βόλτ
για στερνή φορά...
ΦΟΒΑΜΑΙ
Ποιός είναι αυτός που δε φοβάται;
Ποιοί είναι οι φόβοι σας;
Τους αντιμετωπίζεται?
εγώ ΦΟΒΑΜΑΙ... και είναι ένας φόβος που με τυλίγει σαν πύθωνας,λαίμαργα.
Φοβόμουν πάντα μην τους χάσω...ποιος δε φοβάται άλλωστε την εγκατάληψη;
Φοβόμουν μη μ'εγκαταλείψουν όλοι,αν δε πήγαινα με τα νερά τους.
Φοβόμουν την τιμωρία.Τον Θεό.Τα βλέματα κάποιον ανθρώπων που ρίχνουν παραγάδι στην ψυχή.
Φοβόμουν τα σκοτάδια.Τα ένοχα βήματα.Τις αβάσταχτες σιωπές.Τις ώρες που κόντευε να ξημερώσει και το ξημέρωμα αργούσε.
Φοβόμουν τις απειλές,αυτές που φτεροκοπούσαν πάνω απ'το κεφάλι μου και έκραζαν αδιάκοπα...
Φοβόμουν και ΦΟΒΑΜΑΙ .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου