Χωρις λόγια, υποσχέσεις...χωρίς τίποτα.
Να σουν κοντά μου και έστω 2 λεπτά να κολλούσα πάνω σου...
Να μ'έπαιρνες στην αγκαλιά σου όπως εκείνα τα κρύα βράδυα του χειμώνα .
Εκείνα τα λαχταριστά βράδυα που τα περιμένω πως και πως.
Τι δύσκολο είναι όμως να πνίγεις τα θέλω σου...
Και να ήμουν βέβαιη πως δεν ήθελες; Απλά δε γίνεται...
Δε γίνεται αγάπη μου ούτε ν' ακούσω τη φωνή σου...
Δεν είσαι ποτέ μόνος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου