Το γλυκό της το παιδί

Κι αν αυτή γιορτάζει και δώρο δεν της πήρα

κι αν μ' αγαπάει κι εγώ την τυραννώ

κι αν πολλά μου δίνει και λίγα μου ζητάει εγώ

Κι αν μ' έχει γεννήσει κι είμαι 1,60

κι αν της φωνάζω που είμαι κοντός

κι αν καμμιά φορά στο σπίτι δεν τρώω

έτσι κι αλλιώς

Ένα δώρο σε μια όμορφη γυναίκα

που χει κάνει το πιο ωραίο παιδί της χαρίζω

κι αν δακρύζω δε μ' αρέσει

είναι πολλή

η αγάπη που χει δώσει

Μα το ωραίο της παιδί δε θα τη προδώσει

πριν παλαβώσει θα της πει σ' αγαπώ

κι αυτή θα το φιλήσει και θα πει

το γλυκό μου το παιδί

Κι αν το δωμάτιο μου είναι αχούρι

κι αν καμμιά φορά φέρνω κακούς βαθμούς

κι αν συνέχεια σπάω τα σπυράκια στη μούρη

αυτούς

Ν' ακούς που έχουν μια κιθάρα

και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν

κι άμα δε μπορούν να της το πουν

της το γράφουν και της το τραγουδούν

Αυτούς που έχουν μια κιθάρα

και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν

κι άμα δε μπορούν να της το πουν

της το γράφουν σε κασέτα

στ' αυτοκίνητο το βάζουν

Και το πρωί όταν τ' ακούσει

πριν δουλέψει νυσταγμένη θα σκεφτεί

το γλυκό μου το παιδί

http://www.youtube.com/watch?v=xm-95oHFPBU

Το τραγούδι αυτό έχει ξεχωριστή,σπάνια σημασία για εμένα...

Προσπαθώ εδώ και ώρα να σκεφτώ αν έχω ξανακούσει τόσο γλυκό τραγούδι.

Σκεφτείτε λίγο...δεν υπάρχει άλλο τραγούδι έστω με το ίδιο περιεχόμενο.

Το άκουσα παλιά αυτό το κομμάτι,καθολού γνωστό...δεν ήξερα καν οτι υπάρχει...

αλλά απο κείνη την μέρα,κάθε φορά που νιώθω μοναξιά,θυμό ή απογοήτευση -λόγο κάποιου τσακωμού με την "όμορφη γυναίκα"-το ακούω και μπορώ να πω πως με ηρεμεί,με ταξιδεύει και με κάνει να ξεχνάω τα πάντα...

Της το ηχογράφησα για την γιορτή της Μητέρας και σκέφτομαι να της το γράψω σε cd να το ακούει όταν εγώ θα είμαι μακρυά της-αν και λίγο αργά-

Πόσο στεναχωριέται τώρα που φεύγω...

Είναι προτιμότερο να αγωνίζεσαι μάταια παρά να ζεις μάταια,μου λέει.ΦΥΓΕ κ εγώ είμαι εδώ.

Όταν ήσουν μικρή ήμουν μπροστά σου,σε προστάτευα...αργότερα προχωρούσα δίπλα σου,συνοδηπόρος στο ταξίδι σου...τώρα μεγάλωσες και θα είμαι πίσω σου να σε σηκώνω κάθε φορά που θα πέφτεις,μου είπε μια πανσέληνη νύχτα καλοκαιριού.

Αυτήν την "όμορφη γυναίκα" πόσες φορές την έβρισα;πόσες φορές την κατηγόρησα;την έκανα να δακρύσει,να πονέσει;Πολλές...

Πόσες φορές,όμως,της είπα σ'αγαπώ;σε χρειάζομαι;σε 'χω ανάγκη;σ'ευχαριστώ για όλα;Ελάχιστες...

Πόλλα πράγματα μένουν μέσα μας στη σιωπή,συνήθως τα καλά.Γιατί τα άσχημα πιο εύκολα βγαίνουν απ'το στόμα μας.Σημασία έχει όμως τί νιώθει κανείς στην σιωπή του.Το ξαναλέω.

Πολλά μου έχεις δώσει...λίγα ζητάς!

Τα ναι μου,τα οχι μου...όλα τα υπομένεις...

Λυπάμαι που ποτέ δε μπόρεσα να βρω λέξεις να σου πω πόσο σημαντική είσαι για εμένα...

Ειλικρινά λυπάμαι ...

Το τραγούδι αυτό στο αφιερώνω με όλη μου την αγάπη και το σεβάσμο μου...

Άλλωστε στο ΄χω ξαναπεί...ό,τι είναι ανόητο να λέγεται αξίζει να γίνεται τραγούδι!!!

Ευχαριστούμε και σένα Ζακ!!!

<<το χρυσό σου τερατάκι>>,όπως με λες!